Çocuklarda gece korkuları, ebeveyn tutumlarıyla farkında olmadan pekişebilir. Sabır, anlayış ve destekleyici ifadeler önemlidir. Zorlamak yerine korkular konuşulmalı, uyku öncesi ritüeller oluşturulmalıdır. İkincil kazançlar fark edilmeli, güvenli ve istikrarlı bir yaklaşım izlenmelidir.

Çocukların okula gitmek istememesi genellikle okul fobisi ya da okuldan kaçma olarak ikiye ayrılır. Okul fobisi korku ve anksiyete kaynaklıyken, okuldan kaçma ilgisizlik ve otorite karşıtlığıdır. Sebepler; okul değişikliği, arkadaş sorunları, aile çatışmaları ve güvenli bağlanma eksikliğidir. Bazende ebeveynlerin kaygıları çocukları da etkileyebilir.

Vygotsky’ye göre çocukların kendi kendine konuşmaları sosyal etkileşimlere göre değişir ve yetişkinlikte iç ses olarak devam eder. Bu konuşmalar çocukların davranış kontrolü ve öğrenme süreçlerinde önemli yer tutar. Dil gelişimi, bilişsel gelişimi besler; zengin kelime haznesi hayal gücünü ve yaratıcılığı artırır.

Tuvalet eğitimi çocuğun fiziksel, mental ve psikolojik olarak hazır olduğu dönemde başlamalıdır. Hazır olmadığında veya zorlama yapıldığı durumlarda, korku ve inatlaşmaya yol açar. Doğru tutum ise süreci kolaylaştırır ve çocuğun gelişimini destekler.